دیوانه ای که از قفس آخر پرید و رفت

پای مرا به مجلس آقا کشید و رفت    ***       دیوانه ای که از قفس آخر پرید و رفت

دلگیر بود , طعنه ی ما را شنید و رفت     ***   شکر خدا که فاطمه او را خرید و رفت

از خاطرم نمی رود آن سوز , آن صدا   ***    یک یا حسین گفت و دلم رفت کربلا

او شامل عنایت پروردگار شد    ***   پای حسین ماند اگر ماندگار شد

روزی که رفت کشورمان داغ دار شد   ***   دلهایمان میان حرم بی قرار شد

هرگز نمرد ,  رمز دوامش حسین بود   ***   او یک رفیق داشت که نامش حسین بود

دیدم به خواب خوش که به دستش پیاله بود  ***   در بین روضه روی لبش آه و ناله بود

او با رسول ترک سحر هم پیاله بود   ***   کنج بهشت نوکر خانم سه ساله بود

هر کس حسین گفته که ذاکر نمی شود   ***   مردم! غلام فاطمه کافر نمی شود

رفتی و مستجاب شد آخر دعای تو   ***  رفتی و جور شد سفر کربلای تو

پیچیده است باز به گوشم صدای تو   ***  امشب میان مایی و خالیست جای تو

پس روزی جنون من امشب رسیده است    ***   سید زمان روضه ی زینب رسیده است