کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها

 

هر کس تنها چند شب همدم او می شد محبت اهل بیت در دل او جوانه می زد . چون صحبتی غیر ولایت از او شنیده نمی شد او هر دم به یاد سید الشهدا بود او در روضه و گریستن تاسی به جدش امام زین العابدین کرده بود همانطور که ایشان سر باز می کرد . او هم با تاسی به سید الساجدین می گریست و حکایت مصیبت آنان را تکرار می کرد . بطوری که آقای سید مهدی قویدل نقل می کند که :

با دیدن بچه دو سه ساله حالت او عوض می شد و بیاد حضرت رقیه اشک می ریخت و بی قرار و بی تاب می گردید چنان محبت در دلش شعله ور شده بود , که یکی از دوستان دوران مدرسه اش نقل می کند :

که شب زمستانی سید جواد را دیدم که داخل درآب حوض مدرسه شده بود در حالی که سرمای هوا بیداد می کرد با تعجب جلو رفتم و گفتم که : سید سردت نیست؟!.

الان است که سرما بخوری از حوض بیرون بیا ولی دیدم که با همان قیافه معصومانه خویش لبخندی زد و گفت هوا خوب است و آب هم گرم است !

بیا جلو رفتم دست دراز کرد و گفت دستم را بگیر . دستش را گرفتم به حدی داغ بود که از حرارت بدنش بی تاب شدم و انگشت به دهان مات کرامت این بزرگوار ماندم .

او در همان بدو ورود به رضویه وآشنایی با رفقا و دوستانش مانند آقایان سید علی سجادی , سید مهدی قویدل , ابوالفضل نوری ودیگران که ذهن حقیر یاری نمی کند به تمامی این افراد گفته بود که من قبل از سی سالگی از این دنیا کوچ خواهم کرد و همه دیدند که این سید به وعده خویش وفا کرد و از این دنیا بار سفر بست .

از سایر خصوصیات اخلاقی سید جواد که اهل رضویه به آن معتقدند وآن را اذعان می دارند این است که سید جواد بسیار متدین , اهل دعا و ذکر بوده و احدی در رضویه از او خلاف شرعی ندید . اذان صبحی که سید جواد در رضویه می گفت . حالت عجیبی در مدرسه ایجاد می کرد و نغمه داودی او انسان را مشتاق راز و نیاز و گلبوسه به مهر و سجاده می نمود . دعا خواندن او در رجب و رمضان انسان را متصل به منبع فیض می نمود آنهم دعایی که مخلوط با روضه و گریه بر ابا عبد الله باشد .

شخصی از اهالی رضویه نقل می کند :

که مدتی بود در احوالات سید جواد دقت می کردم و این سوال برایم ایجاد شده بود که آیا کارهایی که او انجام می دهد . درست است یا نه؟ وآیا گریه و ناله مداوم بر سید الشهدا که از او شنیده می شد . منافات با طلبگی ندارد؟

در عالم رویا دیدم سید جواد در حالیکه مانند ملکی دو بال بسیار بلند دارد و در اوج ابهت و وقار مشغول پرواز است . کجا دانند حال ما سبکباران ساحلها.