سید می دونست توی چه راهی قدم گذاشته و به هیچ چیز جز رسیدن به یار فکر نمی کرد , وقتی سید می گفت همه جا آقاست , همه جا جلوه ی آقاست , واقعا با ایمان قلبی این حرف رو می زد , چون واقعا نور ارباب رو در همه ی جای زندگیش دیده بود , برای ما ها که دل سیاهمون حجاب شده تا نور ارباب رو ببینیم حرف سید خیلی عجیب و غیر باوره.
یک روزی یکی از شاگردان مرحوم رجبعلی خیاط بهش میگه یه دعایی به من یاد بده تا بتونم امام زمان(عج) رو ببینم , مرحوم خیاط این دعا رو یاد میدن به شاگردشون و بعد از یه مدتی شاگرد از مرحوم خیاط گله می کنه که چرا امام زمان (عج) رو ندیدم , مرحوم خیاط میگن یادته فلان روز داشتی از محل کار خودت خارج می شدی بعدش یه آقای سیدی رو دیدی که مجذوبش شدی و بهش سلام دادی؟
اون آقا حضرت مهدی (عج) بودن !
حالا این رو می خواستم بگم که مرحوم خیاط به جایی رسیده بود که بدون حضور فیزیکی در اون محل دید که امام زمان (عج) در اون محل حضور داشتن ولی شاگردش با اینکه در اون محل بود به خاطر همون حجابی که گفتم نتونست ارباب مهدی رو ببینه , سید هم این اتفاق براش صدق می کرد و اون حجاب رو از بین برده بود و به خاطر همین در همه جای زندگیش ارباب رو می دید. منظورم این نیست که با چشم ظاهر ارباب رو می دید , اون با چشم دل هزاران بار ارباب رو دیده بود , اصلا با چشم ظاهر دیدن چه ارزشی داره؟
هر کی تونست با چشم دل ارباب رو ببینه اونوقت اون میشه دیدن ارباب وگرنه مثلا چند دقیقه ارباب رو دیدی چی میشه؟
بعد یه مدتی اثرش از بین میره اما اگه با چشم دل ارباب رو ببینی هیچ وقت اثرش از بین نمیره و همیشه در دلت یادش هست و زندگیت میشه امام زمانی , اون وقت هر کاری می کنی امام زمان رو حاضر و ناظر بر اعمالت می بینی , اونوقت آب هم می خوری میگی این آب رو می خورم به امید اینکه اربابم زودتر بیاد تا در رکابش نوکری کنم.
سید خودش به اربابش گفت : " آقا چندتا رفیق بودیم از بچگی با هم بودیم , اما این عَلمت رو به دوش من دادی , آقا چندتا دادش از بچگی توی خونه بودیم اما این عَلمت رو به دوش من دادی" .
سید می دونست آقا اون رو لایق این دونسته که عَلم ِ سبزش رو به دستش بده و تمام سعی خودش رو کرد که عَلم داره خوبی برای ارباب غریبش باشه , ارباب به خیلی از ماها این عَلم سبز رو یک بار داده اما ما قدرش رو ندونستیم و بی معرفتی کردیم و باعث شدیم ارباب عَلم رو از ما بگیره , اما سید قدر این نظر و محبت ارباب رو دونست و تا آخرش هم عَلم رو به دوش کشید تا در راه اربابش شهید شد , سید هنوز هم با اینکه از دنیا رفته اما عَلم داره اربابش هستپ تا 1000 سال مردم با صدای سید برای اهل بیت(ع) اشک می ریزن و ناله می کنن , هر کس رو که آقا انتخابش کنه میشه جاویدان ...
بشنو از این می پرست می زده *** داستان می خوری در میکده
دوش رفتم بر در در میخانه ای *** تا بگیرم ساغر و پیمانه ای
بر در میخانه دیدم ناگهان *** می پرستان جمله با شور و فقان
حسین , حسین , حسین ...