از ذاکر دم میزنم، چون مدیونش هستم ...
همیشه بر سر یک حقیقت که مظلوم واقع میشود، اختلاف است. و سید جواد ذاکر هم یکی از آن حقیقت های مظلوم است.
کسانی که سید جواد همیشه از دستشان دلی رنجیده داشت، همین منافقانی هستند که بین حسینی ها اختلاف میندازند. همیشه در صحنه بوده اند و الان هم هستند و در آینده نیز خواهند بود ...
این مطلب پاسخیست بسیار کوتاه و مختصر به همان منافقانی که به دوستداران سید جواد ایراد میگیرند.
چهره ای حق به جانب دارند و میگویند چرا اینقدر از ذاکر دم میزنید؟ شما اصل را فراموش کرده اید. شما امامتان را فراموش کرده و دور مداحش میگردید.
خیر چنین نیست ... پاسخ شما این است:
کسی که عاشق سید جواد است چه توجیهی برای این کارش دارد؟ خدای نکرده سید جواد را والاتر از معصومین میداند؟
خدا موهبتهایی به سید جواد عطا نمود که باعث شد سید بتواند عده ی بیشماری را حسینی کند. کسی که با صدای سید جواد ذاکر جذب هیئت میشود، سزاوار است بگوییم به خاطر لذت بردن از سبک مداحی به هیئت آمده؟
میتوانست بدون اینکه سختی های هیئت را به جان بخرد، به آسانی در خانه بنشیند و یک ترانه ی جذابتر با هزار افکت و تنظیم را با بهترین کیفیت گوش کند. پس واضح است صدای سید جواد یک وسیله است و مضمون اشعارش یک هدف را نشان میدهد. هدف چیزی نیست جز معصومین علیهم السلام [راه رسیدن به خدا] که بذر محبتشان را در نهاد ما کاشته اند و ما را با وسایلی به سمت خودشان میکشانند. و سید جواد ذاکر یکی از آن وسیله های جذاب و پر تاثیر بود. وسیله ای که خداوند چنان جذبه ای به او عطا کرد، که تا یادمان میآید در این زمان هیچ کس نتوانست اینقدر حسینی بسازد ...
و بعد از عروجش نیز با صدایی که به یادگار گذاشت هنوز هم حسینی و هیئتی میسازد. در واقع کسی که عاشق سید الشهداست میتواند سید جواد ذاکر را دوست داشته باشد. مگر ممکن است وسیله را دوست داشته باشیم و هدف را نه؟! سید جواد ذاکر مظلوم واقع شد و در حقش بسیار جفا گشت، اما هر چه زمان میگذرد، بر درخشش و بزرگیش افزوده میشود (این حرف به زودی زود تحقق خواهد یافت). بسیار بسیار زیادند کسانی که حسینی بودنشان را مدیون سید جواد ذاکر اند. آیا باز هم میگویید عاشقش نباشیم؟!
